Kijk nu naar de bomen. Het lijkt er echt niet op dat de bomen nu blij zijn dat wij ‘Nieuwjaar voor de bomen’ (Toe Biswat) gaan vieren. De bomen zijn kaal, zonder bladeren, zonder groen en zonder fruit, kortom niet op hun mooist.
Ik denk dat als wij de bomen zouden vragen wanneer ze het prettiger zouden vinden om nieuwjaar te vieren dan zouden ze waarschijnlijk antwoorden zoiets als: “Lente of zomer want dan zien we er veel mooier uit”.
Midden in de winter?
Waarom hebben de joodse geleerden dan vastgesteld dat nieuwjaar van de bomen in hartje winter moet zijn terwijl de bomen geen groen en bloemen hebben?
In de Misjna (Mondelinge Leer) wordt nieuwjaar voor de bomen beschreven. Beth Hillel zegt dat het nieuwe jaar op de 15de Sjewat moet vallen. Rasji verklaart het ontwaken van de bomen op deze dag begint.
Als de bomen de ontwikkeling van de bladeren en vruchten op gang zet dan zien wij nog niks in het begin, maar met geduld begin je langzaam de ontwikkeling te zien totdat de bomen in prachtige bloei staan om vervolgens mooie vruchten te hebben.
Wij leren hiervan dat als een mens zich ontwikkelt, je geduld moet hebben totdat je uiteindelijk de resultaten van je eigen ontwikkeling kunt zien. Net zoals je geduld moet hebben met de ontwikkeling van een boom zo moet je ook geduld hebben met jezelf (en anderen) over je eigen ontwikkeling en dan kan je uiteindelijk mooie vruchten plukken.
Ik wens ieder een gelukkig nieuwjaar van de bomen(Toe Biswat).
