Judith de Joodse heldin – Chanoeka

Het verhaal van Judith illustreert de moeite ten tijde van de Griekse overheersing. Het leven onder de Grieks-Hellenistische bezetter was heel moeilijk. Elke vorm van Joods leven was verboden, na het begin van de opstand van de Maccabeërs, belegerden het Syrisch/Griekse leger steden en dorpen over het land Israel. 

De belegering was niet alleen een belegering van voedsel en water, het was wreed, het Joodse leven werd op elk gebied verboden. Een van de wreedheden  van de Grieken was dat op bevel van de koning elke Joodse maagd die ging trouwen eerst de nacht moest doorbrengen met de plaatselijke commandant. De Hellenisten verafschuwden de heiligheid van het Joodse gezinsleven, wetende dat het een bron is van kracht voor de Joden.

Onder leiding van Holofernes, de aanvoerder van de Hellenistische legers, belegerden zij de stad Bethulia waar Judith, een jonge weduwe, woonde. Zij was de dochter van Jochanan de Hogepriester de Maccabeër. Zij was een mooie en rijke vrouw en stond bekend om haar vroomheid en goede daden. Holofernes was geinteresseerd in een relatie met Judith.

Het beleg bleef voortduren tegen de stad Betulia en het volk stond op het punt om op te geven. Er was hongersnood. Uit wanhoop besloten de oudsten en het volk dat ze zich binnen 5 dagen zouden overgeven.

Joodse feesten een compleet overzicht en diverse artikelen
De Joodse feesten zijn voor Joden belangrijke mijlpalen in het jaar. Vind hier een volledig overzicht van alle feesten met veel verdiepende artikelen.
Klik hier voor het overzicht>>>
Een plan

Judith nam het woord tijdens deze vergadering en zei dat men meer vertrouwen moet hebben in G’d. Tijdens de bijeenkomst vertelde Judith dat ze een plan had om de vijand te verslaan, maar ze mochten de details van het plan niet weten. Ze moesten op haar vertrouwen, Judith had een hele goede reputatie van wijsheid en chessed zodat de wijzen en het volk akkoord gingen.

Samen met haar dienstmaagd, een grote mand met kaas, brood en wijn, verlieten zij Betulia, ze werd door de soldaten tegengehouden. Ze vertelde hen dat ze met de commandant Holofernes wilde spreken. Toen ze bij hem werd gebracht, verwelkomde hij de mooie vrouw en wilde weten wat zij wilde.

Judith vertelde Holofernes dat ze zich zorgen maakt om de mensen in de stad die leden onder de  belegering. Ze vertelde verder wat de beste manier is om de stad te veroveren. In ruil voor de informatie zou hij genade hebben voor de bewoners. Holofernes was zeer geïnteresseerd.

Judith legde hem uit dat het geloof van de mensen in de stad G’d heel sterk was. Als al het koosjere eten op zou zijn, dan zouden de inwoners het vlees van treife (niet koosjere) dieren moeten eten, dan zou de woede van G’d zich tegen hen keren en dan valt de stad.

Judith stelde voor om in het kamp van Holofernes te blijven om elke dag naar Bethulia te gaan om erachter te komen hoe laag de voorraden waren. Dan zou ze Holofernes laten weten wanneer hij kan aanvallen. Holofernes verlangde naar Judith en het idee dat hij gauw de stad zou veroveren, beviel hem heel goed – dus hij stemde toe.

Honger

Zij wist dat zij het vertrouwen van Holofernes had gewonnen.  Judith en haar dienstmaagd kwamen en gingen zoals ze wilden.Na een aantal dagen vertelde Judith dat de mensen in Betulia geen voorraden meer hadden. De tijd was aangebroken om Judith’s plan verder uit te voeren.

Judith liet Holofernes weten dat het eten in de stad op was en dat het nog een paar dagen zou duren totdat het volk de niet-koosjere dieren zouden eten. Dus de tijd van de aanval op de stad was bijna aangebroken.

Holofernes nodigde Judith uit om die avond naar zijn tent te komen om alvast zijn overwinning te vieren. Ze stemde toe en stond erop dat hij haar beroemde en lekkere geitenkaas zou eten. Terwijl hij de zoute kaas at, kreeg hij  dorst, Judith gaf hem zware wijn te drinken die ze had meegebracht. Terwijl Judith hem lekker te eten en te drinken gaf werd Holofernes moe en viel in een diepe slaap.

Judith riep haar dienstmaagd, ze pakte het zwaard van Holofernes en onthoofdde hem. Ze wikkelden zijn hoofd in doeken en gingen terug naar Betulia. Judith toonde hen het hoofd van Holofernes en vertelde dat de Joodse soldaten meteen moesten aanvallen. De Griekse soldaten zijn snel Holofernes  wakker gaan maken. Toen zij zagen dat hun bevelhebber was gedood sloegen de soldaten op de vlucht.

Zo heeft onze heldin Judith haar stad Betulia van de ondergang gered.

————–

Het is niet duidelijk wanneer en of het verhaal  daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Het verhaal verscheen voor het eerst in een zeer oud boek genoemd naar de heldin, Jehoedit (Judith), en het in het Hebreeuws geschreven. De oorspronkelijke tekst ging echter verloren en er bleef alleen een Griekse vertaling over, dus niet echt een betrouwbare versie.

Gerelateerde berichten

2 reacties

Opmerkelijk is voor mij de cruciale rol van vrouwen in het Jodendom en Judith is niet de enige. Verder is voor mij opmerkelijk dat ondanks de voortdurende strijd tussen de Israëlieten en de Grieken, de Griekse cultuur zo’n grote invloed had en heeft op de Joodse traditie. Met als triest hoogtepunt de septuagint. Als wordt verhaald dat 70 rabbijnen met een vertaling, afzonderlijk van elkaar, aan komen zetten die allemaal naadloos overeenkomen, dan moet een nuchter denkend mens zich toch achter de oren krabben? Wat dat betreft is er weer een Maccabeër nodig, een Judah “de Hamer” om Tenach te bevrijden van de griekse dwangbuis.

PS: Wikipedia vermeldt omtrent Holofernes: “Holofernes wordt in het boek Judith, door protestanten als apocrief beschouwd, geïntroduceerd als een generaal van de Babylonische koning Nebukadnezar II. ”
Ik neem aan dat Wikipedia de plank misslaat?

Volgens de Joodse overlevering was Holofernes een Griekse officier.

Reageer


19 − een =